Kabinet za neinvazivnu dijagnostiku (telefon 018 830 616 lokal 270)
Impulsna oscilomerija
Impulsna oscilometrija je metod koji se koristi za odredivanje mehaničkih osobina pluća i respiratornog sistema merenjem respiratorne impedance preko unosa impulsa u sistem koji se proučava, preko unosa impulsa u sistem koji se proucava. Respiratorna impedanca predstavlja interakciju izmedu osobine otpora i reaktivnosti respiratornog sistema, primarno merena metodom impulsne oscilometrje. Respiratorna impedanca se opisuje kao kompleks (matematicki pojam) otpora disajnih puteva koji ukljucuje dve komponente: realni otpor i imaginarnu reaktansu. Važna su tri parametra koja se analiziraju: rezistanca na 5 Hz, rezistanca na 20 Hz i reaktansa na 5 Hz, na osnovu kojih se odreduje stepen proksimalne i distalne opstrukcije, i air trrapping. Metodu je ustanovio DuBois 1956.god. Odredjivanje ukupnog endobronhijalnog otpora-rezistance (Raw) zasniva se na Omovom zakonu. Karakter krivulje protoka i alveolarnog pritiska odredjen je njegovim nagibom, tj. tangensom ugla krivulje prema apscisi. Intratoraksni gasni volumen (ITGV) se izracunava na osnovu Boyl-Mariottovog zakona: konstantan odnos proizvoda plućnog volumena i varijacije pritiska koji nastaje u plućima prilikom disajnih pokreta kada se ventilom kratkotrajno zaustavi protok vazduha. preko unosa impulsa u sistem koji se proucava. Respiratorna impedanca predstavlja interakciju izmedu osobine otpora i reaktivnosti respiratornog sistema, primarno merena metodom impulsne oscilometrje. Respiratorna impedanca se opisuje kao kompleks (matematicki pojam) otpora disajnih puteva koji ukljucuje dve komponente: realni otpor i imaginarnu reaktansu. Važna su tri parametra koja se analiziraju: rezistanca na 5 Hz, rezistanca na 20 Hz i reaktansa na 5 Hz, na osnovu kojih se odreduje stepen proksimalne i distalne opstrukcije, i air trrapping.
Impulsna oscilomerija
Impulsna oscilometrija je metod koji se koristi za odredivanje mehaničkih osobina pluća i respiratornog sistema merenjem respiratorne impedance preko unosa impulsa u sistem koji se proučava, preko unosa impulsa u sistem koji se proucava. Respiratorna impedanca predstavlja interakciju izmedu osobine otpora i reaktivnosti respiratornog sistema, primarno merena metodom impulsne oscilometrje. Respiratorna impedanca se opisuje kao kompleks (matematicki pojam) otpora disajnih puteva koji ukljucuje dve komponente: realni otpor i imaginarnu reaktansu. Važna su tri parametra koja se analiziraju: rezistanca na 5 Hz, rezistanca na 20 Hz i reaktansa na 5 Hz, na osnovu kojih se odreduje stepen proksimalne i distalne opstrukcije, i air trrapping. Metodu je ustanovio DuBois 1956.god. Odredjivanje ukupnog endobronhijalnog otpora-rezistance (Raw) zasniva se na Omovom zakonu. Karakter krivulje protoka i alveolarnog pritiska odredjen je njegovim nagibom, tj. tangensom ugla krivulje prema apscisi. Intratoraksni gasni volumen (ITGV) se izracunava na osnovu Boyl-Mariottovog zakona: konstantan odnos proizvoda plućnog volumena i varijacije pritiska koji nastaje u plućima prilikom disajnih pokreta kada se ventilom kratkotrajno zaustavi protok vazduha. preko unosa impulsa u sistem koji se proucava. Respiratorna impedanca predstavlja interakciju izmedu osobine otpora i reaktivnosti respiratornog sistema, primarno merena metodom impulsne oscilometrje. Respiratorna impedanca se opisuje kao kompleks (matematicki pojam) otpora disajnih puteva koji ukljucuje dve komponente: realni otpor i imaginarnu reaktansu. Važna su tri parametra koja se analiziraju: rezistanca na 5 Hz, rezistanca na 20 Hz i reaktansa na 5 Hz, na osnovu kojih se odreduje stepen proksimalne i distalne opstrukcije, i air trrapping.
